(En dan even niet erbij vertellen dat ze vreselijk aan het puberen is, dat ze de badkamer zo lang bezet houdt en veel meer afgaat op wat haar vriendinnen zeggen en leuk vinden, dan wat je moeder zegt.... dat vergeten we gewoon even)...
Want met het kijken naar deze foto begint het van binnen te borrelen van trotsigheid, dat dit die heerlijke meid is die 'van mij' is... dat ik haar elke dag mag knuffelen (dat mag gelukkig nog) en dat ik haar zo langzamerhand zie worden tot een (oke, heel erg) jonge vrouw.... Ik hoop van harte dat we de dingen voor haar doen (of ontzeggen) waar we goed aan doen, we doen het in ieder geval met heel veel liefde....
